„Zaczarowane koło” w streszczeniu Konecznego
Article Sidebar
Main Article Content
Abstrakt
Feliks Koneczny regarded Lucjan Rydel as a talented and hard-working writer. After the stage success of Zaczarowane koło (1899), he was convinced that the author could rival with Stanisław Wyspiański. In his broad review, published in Przegląd Polski, while reflecting a plot scheme of the work, he was at the same time looking for structural justification of action process. He noticed dramatic, linguistic and psychological values of Rydel’s ‘dramatic fairy tale.’ He appreciated Rydel’s writing skills. However, he also expected the type of art which was uniform in terms of genre. Looking into the way in which realistic and symbolic elements were combined with folklore, he discovered the cause of compositional imperfections of Zaczarowane koło, which he analysed deeply and assessed objectively.
Downloads
Article Details
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
POLITYKA PRAW AUTORSKICH
Wydawca „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria” jest upoważniony do korzystania oraz do rozpowszechniana wszystkich opublikowanych w czasopiśmie materiałów na podstawie umowy licencji niewyłącznej, zawartej uprzednio na czas nieoznaczony każdorazowo z autorem/ką konkretnego utworu na określonych w tamtejszej umowie polach eksploatacji.
POLITYKA OTWARTEGO DOSTĘPU
„Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria” to czasopismo o otwartym dostępie, a cała jego zawartość jest dostępna bezpłatnie dla użytkowników i instytucji na zasadach licencji niewyłącznej CreativeCommons (CC BY-NC-ND 4.0). Użytkownicy/ki mogą czytać, pobierać, wykonywać kopie, rozpowszechniać, drukować, wyszukiwać lub linkować do pełnych tekstów artykułów w tym czasopiśmie bez uprzedniej zgody wydawcy lub autora/ki pod warunkiem podania źródła dostępu i autorstwa danej publikacji. Jest to zgodne z definicją otwartego dostępu BOAI (http://www.soros.org/openaccess).
Bibliografia
Bartmiński J., Niebrzegowska-Bartmińska S., Tekstologia, 3 dodr. 1 wyd., Warszawa 2012.
Głowiński M., Kostkiewiczowa T., Okopień-Sławińska A., Sławiński J., Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, dodr. 4 wyd. bez zm., Wrocław – Warszawa – Kraków 2007.
Gołaszewska M., Filozoficzne podstawy krytyki literackiej, Warszawa 1963.
Irzykowski K., Pałuba. Sny Marii Dunin, Lwów 1903.
Irzykowski K., Walka o treść. Beniaminek, tekst oprac. i indeks sporz. A. Lam, Kraków 1976.
Kalemba-Kasprzak E., Streszczenie jako recenzja (O recenzjach teatralnych Tadeusza Boya- Żeleńskiego), [w:] Szkice o krytyce teatralnej, red. E. Udalska, Katowice 1981.
Kolberg O., Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce, t. [właśc. serie] 3, 7, 15, 17, Warszawa 1865 – Kraków 1890.
Koneczny F., Teatr krakowski, „Przegląd Polski” 1899, z. 396.
Linde M.S.B., Słownik języka polskiego, wyd. fotooffs., t. 4, Lwów 1858.
Michalik J., Dzieje teatru w Krakowie w latach 1893–1915, t. 5, cz. 1, vol. 2: Teatr Miejski, Kraków – Wrocław 1985.
Prokesch W., „Zaczarowane koło”. Baśń dramatyczna w pięciu aktach wierszem. Napisał Lucjan Rydel. (Odznaczone pierwszą nagrodą na konkursie Paderewskiego), „Nowa Reforma” 1899, nr 88.
Rydel L., Zaczarowane koło, [w:] tegoż, Wybór dramatów, oprac. L. Tatarowski, BN, seria I, nr 247, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1983.
Sławińska I., Odczytywanie dramatu, Warszawa 1988.
St.W. [S. Wyrzykowski], „Zaczarowane koło”, baśń dramatyczna w 5 aktach wierszem, przez Lucjana. Rydla, „Życie” 1899, nr 8.
X.M.R. [ks. M. Radziwiłł], Ostatnia wojewodzina wileńska (Helena z Przeździeckich ks. Radziwiłłowa), Lwów 1892.